میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام مبارک

 و اشاره به چهارده معصوم (ع) به صورت رمز

آیهی  ۳۵ سوره ی نور و ترجمه ی فارسی آن:

بسم الله الرحمن الرحیم
«الله نور السموات والارض مثل نوره کمشکوة فیها مصباح المصباح فی زجاجة الزجاجة کانها کوکب دری یوقد من شجرة مبرکة زیتونة لاشرقیة ولا غربیة یکاد زیتها یضیء ولو لم تمسسه نار نور علی نور یهدی الله لنوره من یشاء و یضرب الله الامثال للناس والله بکل شیء علیم»

به نام خداوند بخشنده ی مهربان
« خدا نور آسمان و زمین است. مثل نور او چون چراغدانی است که در آن چراغی، و آن چراغ در شیشه ای است. آن شیشه گویی اختری درخشان است که از درخت خجسته ی زیتونی که نه شرقی است و نه غربی، افروخته می شود. نزدیک است که روغنش ـ هر چند بدان آتشی نرسیده باشد ـ روشنی بخشد. رو شنی بر روی روشنی است. خدا هر که را بخواهد با نور خویش هدایت می کند، واین مثلها را خدا برای مردم می زند و خدا به هر چیزی داناست.»

تفسیر کلمات این آیه:

الله: نام مبارک خداوند جل شأنه                
نور السموات والارض (نور آسمانها و زمین): حضرت محمد مصطفی (صل الله علیه وآله وسلم)
مثل نوره (مثال نور او): حضرت امام علی (علیه السلام)
مشکوة (چراغدان): حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها)، اشاره به به وجود آمدن دو چراغ (امام حسن و امام حسین ع) از چراغدان (حضرت زهرِا_س)
مصباح (چراغ) اول: حضرت امام حسن (علیه السلام)
المصباح (دوم): حضرت امام حسین (علیه السلام)، اشاره به حدیث شریف نبوی(ص): ان الحسین مصباح الهدی و سفینة النجاة.
الزجاجة (شیشه): حضرت امام سجاد (علیه السلام)
کوکب (اختر، ستاره): حضرت امام باقر (علیه السلام)
در (درخشان): حضرت امام صادق (علیه السلام)
یوقد من شجرة مبارکة زیتونة (از درخت خجسته ی زیتون، افروخته می شود): حضرت امام موسی کاظم (علیه السلام)، اشاره به نوری که از درخت زیتون در کوه طور بر حضرت موسای پیامبر(ع) تابید.( اشاره به نام موسی)

بقیه در ادامه مطلب